بهار یعنی اعتدال، یعنی تسامح

مدعیان اسلام راستین، که همه را در کج راهه می‌بینند و خود را در صراط مستقیم، از همان هشت سال پیش تلاش کردند تا احمدی‌نژاد را مجبور کنند در مسیر منحط خودشان حرکت کند. اما احمدی‌نژاد با آن‌ها فرق داشت! پس کاری کردند که نتواند آن طور که می‌خواهد تسامح را در عین حفظ «اصول» به جامعه برگرداند. نتیجه آن شد که فرصت‌طلبان در غیاب نماینده‌ی دولت مهر، با شعار اعتدال -همان اعتدالی که خوداصول‌پنداران ناکامش گذاشتند- طیف خودخواه و بی‌منطق اصولگرا را پشت سر گذاشتند. دولت بهار در مطلبی به قلم محمد حسین جوادی، با عنوان «آن مرد که احترام میگذاشت رفته است»، به یکی از مصادیق تساهل و تسامح در دولت احمدی‌نژاد پرداخته:

هفته پیش خبر درگذشت ناصر میناچی از مبارزین پیش از انقلاب که در دسته بندی های سیاسی در طیف ملی - مذهبی جای میگرفت ، در رسانه ها منتشر شد . فوت او ، مانند فوت سایر شخصیت های سیاسی ، حاشیه هایی را به همراه داشت . حاشیه هایی که گاه در مراسم تدفین و گاه در مراسم ترحیم رخ می دهد . مانند حضور چهره هایی که مدت هاست جلوی دوربین ها حاضر نشده اند . و یا حضور شخصیت هایی با فار های سیاسی متفاوت در کنار یکدیگر برای عرض تسلیت به بازماندگان . اما در مورد مرحوم میناچی ، ماجرا چیز دیگری بود .
آن مرحوم سال 83 ، طی نامه ای به شهردار وقت تهران یعنی دکتر احمدی نژاد ، خواست موافقت کند پیکرش پس از مرگ در حیاط حسینیه ارشاد به خاک سپرده شود و دکتر احمدی نژاد نیز در پاسخ نوشت: « با آرزوی عاقبت به خیری برای همه این موضوع بلامانع است.» بر همین اساس وصیت جدید خود را تنظیم کرد .
مرحوم میناچی از موسسین اصلی حسینیه ارشاد بود و من باب همین علاقه ، وصیت کرد که پیکرش در حسینیه ارشاد دفن شود .
اما به دلیل مخالفت شهرداری منطقه 3 و همچنین پاره ای از مسائل ، پیکر وی به قم منتقل شد و در آنجا دفن گردید !
با مقایسه ای میان سیره رفتاری امام راحل ، مقام معظم رهبری و دکتر احمدی نژاد ، به تفاوت های اساسی میان شیوه این افراد با مدعیان اصولگرایی و ولایتمداری پی می بریم .
شیوه برخورد امام راحل با مرحوم آیت الله شریعتمداری ، همچنین پیام تسلیت رهبری ، در پی فوت مرحوم آیت الله منتظری و سفارش ایشان مبنی بر دفن مرحوم منتظری در حرم حضرت معصومه س گویای همین مدعاست .
این که دکتر احمدی نژاد با همسر دکتر فاطمی دیدار می کند ، یا وقتی در پی در گذشت پدر زهرا رهنورد به بازدید همکار قدیمی خود ، دکتر نقره کار می رود و یا در قامت شهردار تهران ، احترام مردی چون میناچی را در خور شان او حفظ می کند، ابدا و اصلا به معنای تایید تفکرات این افراد یا قرابت سیاسی دکتر احمدی نژاد با افراد نامبرده نیست. بلکه صرفا احترامی است به بزرگان این مرز و بوم که با هر اندیشه و تفکر سیاسی ، به هرحال خدماتی را ارائه داشته اند .
بر خلاف این شیوه ، ما شیوه برخورد اصولگرایان و مدعیان ولایتمداری را می بینیم ، که وقتی فرد یا گروهی ، کوچکترین زاویه و اختلافی با تفکرات آن ها داشته باشد ، نه تنها انواع و اقسام برچسب ها اعم از منحرف و جاسوس و ... به او می زنند ، بلکه حتی بعد از مرگ هم وی را رها نمی کنند !