آن خط سوم منم؟

در دوران اخیر کتابی با عنوان خط سوم درباره زندگی و آثار و نظرات شمس تبریزی به قلم دکتر ناصرالدین صاحب‌زمانی نوشته شده است . ظاهراً در انتخاب عنوان با توجه به توضیحاتی که نویسنده درباره آن داده اشتباهی رخ داده است . برداشت نویسنده کتاب این بوده است که آن خطاط که سه گونه خط نوشتی خداست و خط سوم که نه خود خوانده و نه غیر آن شمس‌تبریزی است در حالیکه با دقت نظر در بیانات خود شمس روشن می‌شود که آن خطاط شمس تبریزی است که سه گونه مطلب می‌گوید یکی آنکه ....الی آخر. و عبارت آن خط سوم منم در بیان شمس نیامده است بلکه در آنجا آمده است "آن ، منم" و نویسنده آنرا به خط سوم تعبیر کرده است و در "پرانتز" آورده است در حالیکه مقصود از "آن"، همان خطاط است.

        - برگرفته از "پرسش های متداول" وب سایت رسمی دکتر حسین الهی قمشه ای

چند وقتیه که اون جملات شمس تبریزی رو تو خیلی از وبلاگهای فارسی می‌بینیم در قسمت درباره‌ی وبلاگ، یعنی کلا وبلاگها یکی در میون همین متنو دارن. بنابراین در راستای تنویر اذهان عمومی لازم دونستم توجه خوانندگان رو به این اشتباه بسیار رایج جلب کنم. بهتره قبل از ورود به هر کاری به "اهل" اون مراجعه کنیم، حتی اگر واقعا عزممون رو جزم کردیم که صوفی بشیم...
اگر کتاب مرجع اصیل و شناسنامه دار هم خواستید، استاد در قسمت معرفی کتاب سایتشون کتابهای خوبی معرفی کردن که برجسته‌ترین‌هاش در این زمینه ایناست: "انسان کامل" عزیزالدین نسفی و "مصباح الهدایه" از عزالدین محمود کاشانی که هر دو از اقطاب و مشایخ معروف دوران خودشون بودن.

پ ن:‌ فردا نرین تو روزنامه‌ها تیتر بزنین مرتضی منابع تصوف معرفی می‌کنه... ترس من از اینه که با این روند جهل و سطحی گرایی، از دل هر کدوم از اون "هفتاد و دو ملت" که چندین قرن پیش می‌گفتن، فقط در عرض همین چند سال هزار و یک فرقه دربیاد! این مطلب رو فقط از این باب نوشتم.

پ ن2: امان از این  پاپ کالت!

درود بر تارلاگ

انگار همین دیروز بود که توی "ریواس بلاگ" اکانت ساختم. یادم نیست یکی دو تا پست شاید نوشتم. چند سال بعدش هاست رایگان PHP به نام "پارسه گیگ" اومده بود که توش وردپرس نصب کردم و این بار تا یکی دو ماهی وبلاگ نوشتم. از اون موقع دیگه نه زیاد وبلاگ خوندم و نه نوشتم... و حالا اومدم به تارلاگ! جالبه همیشه سراغ موارد خاص رفتم. آیا این نشان دهنده‌ی اینه که آدم خاصی هستم؟ خاص به چه معنا؟ مثبت یا منفی؟ این‌ها مهم نیست اصلا. حالا به مطلب مهم هم می‌رسیم.

 این بار فرقش با دفعه‌های پیش اینه که آمده‌ام تا بمانم. (عجب شعار تجاری‌ای!) راستش امروز از هر چی سرویس وبلاگ وطنی هست خسته شده بودم. سیستم‌هایی که اکثرا بین 7 تا 10 سال پیش سر برآوردن و هر کدوم کاربران خودشون رو پیدا کردن و الان وب فارسی بدون اسم اون‌ها معنایی نداره، اما متاسفانه همگی به اتفاق، کاربران خودشون رو رها کردن، و اصلا که نمی‌شه گفت، اما خیلی هم به فکر ارتقا و پیشرفت امکانات این سامانه‌ها نیستن. اگر کاری هم بوده، حداکثر در حد اضافه کردن یک قابلیت جزئی یا یک پوسته مدیریتی جدید مجهز به ajax بوده یا  بهبودهایی از این دست. امروز آرزو کردم کاش دوستان عزیزمون که سر شیلنگ اینترنت نشستن، کمی وزنشون رو از روی شلنگ بردارن، یا حداقل wordpress.com را باز کنن یا خلاصه یه طوری یک گوشه‌ی صافی‌شون پاره بشه تا بتونم از این سرویس بی همتا استفاده کنم. آی که چه روزیه اون روزایی که صافی رو باز می‌کنن برای نت (نگهداری و تعمیر!)، دنیا چقدر زیبا میشه! هیچ محدودیتی نیست. twitter ، فیس بوک همه به روی تو باز هستن، هرچند تو علاقه‌ای به هیچ کدوم نداری و عضو نمی‌شوی ولی همین آزادی و حق انتخاب هم زیبا و هیجان آوره  :-)   آگاه از باطل بودن همه‌ی این خیالات، ناامیدانه بازهم سراغ یک سیستم وبلاگ فارسی رو از برادر گوگل گرفتم. و باز ناامیدانه روی یکی از نتایج به نام tarlog کلیک کردم و اکانتی ساختم.
وقتی وارد اکانتم می‌شدم، هیچ انتظار نداشتم با همچین چیزی روبرو بشم. حس کردم روح وردپرس در تارلاگ حلول کرده :-) حتی از ظاهر این سیستم پیداست که یک برنامه نویس از دیار دنیای نرم افزار آزاد این سیستم رو خلق کرده! اگرچه خود سیستم اپن‌سورس نیست و دلیلی هم نداره که باشه. همه چیز درست و بدون اشکال کار می‌کنه. همون طور که انتظار داری. البته جا برای کار همیشه وجود داره و اون طور که در وبلاگ "جلیل حمدالهی" خوندم ایشون داره روی نسخه‌ی جدید این سیستم هم کار می‌کنه که ظاهرا به خاطر مشغله‌ای که دارن هنوز نسخه‌ی جدید آماده نشده.
تارلاگ یک کلمه ترکیبی دو زبانه است. تار معادل "وب" انگلیسیه و لاگ هم که در انگلیسی به معنای ثبت وقایع. یک معادل نیمه-فارسی برای کلمه‌ی web-log ! دقیقا نمی‌دونم آیا این‌ها یک گروهن و چه کسانی هستن ولی براشون صمیمانه آرزوی موفقیت می‌کنم. امیدوارم هر چی زودتر شاهد نسخه‌ی جدید این سامانه‌ی خوب وب‌نویسی وطنی باشیم.

بعدنوشت: دیگه سیستم تارلاگ رو به کسی پیشنهاد نمی‌کنم.